Matka nieogarnięta ogarnia!

Zawsze byłam „lekko” niepoukładana w każdym tego słowa znaczeniu. Często mówię i pisze chaotycznie, bo niestety tak myślę. Wydaje mi się, że cały mój świat to spora porcja bałaganu i chaosu. Niestety mój „artystyczny nieład" (tak ładnie nazwała to kiedyś moja ukochana ciocia, siostra mojej babci) przekłada się również na zwykłe, codzienne życie.

Gdy jeszcze chodziłam do szkoły i mieszkałam z rodzicami (swoją drogą było to całkiem niedawno) moje roztrzepanie i bałaganiarstwo przeszkadzało dosłownie wszystkim, wszystkim oprócz mnie, rzecz jasna. W pokoju wiecznie walały się niepoukładane ubrania, kubki po herbacie, stosy książek i miliony kosmetyków. Oczywiście sprzątałam, a przynajmniej się starałam. Później znów robiłam bałagan, bo nic nie mogłam znaleźć. Nauczyciele w gimnazjum i szkole zawodowej płakali nad moimi zeszytami, w których brakowało połowy notatek.

Notatki gdzieś były....gdzieś, zapisane na kartkach, bo zeszyt został w domu. Wciąż coś gubiłam, zapominałam, przynieś potrzebne rzeczy czy czegoś nie robiłam, ale nie przeszkadzało mi to.

Oczywiście nie przeszkadzało do czasu, a mianowicie do momentu, gdy urodził się Dennis. I nagle zaczęło mnie wkurzać, że nie mogę znaleźć nawilżonych chusteczek, które przed chwilą trzymałam w ręku. Wstyd mi było, gdy ktoś wpadał bez zapowiedzi, a dom był nieogarnięty, mimo że miałam na to sporo czasu. Nie wiedziałam jak zaplanować dzień, by posprzątać, zrobić obiad, ogarnąć małego i wyjść z nim na spacer. Nawet gdy jakimś cudem udało się, zrobić wszystko do czasu powrotu S. z rannej zmiany, to po kilku godzinach znów dom wyglądał jakby przeszło tornado. Nie wiem,nie potrafię tego wytłumaczyć.

Dziś Dennis ma ponad 3 lata (czyt.potrafi się sobą zająć) a mi nadal wiele brakuje do perfekcyjnej pani domu. Tak jest lepiej, obiad częściej ugotuje (choć tego nienawidzę), podłogi są czyste, pranie zrobione a łóżka pościelone. Niestety skłamałabym, mówiąc, że w domu jest, obiad, ciasto i porządek w jednym momencie. Nadal mam nieposkładane ubrania, choć teraz zazwyczaj są w jednym miejscu. Dokumenty są w teczce, no prawie wszystkie... Obiad jakiś jest (dziękuję sklepom za pierogi mrożone i „pomysł na”) Mały po sobie sprząta, oczywiście czasem muszę go o to prosić 10-20 razy, ale na pierwszy rzut oka wszystko wygląda nieźle i nawet byłabym z siebie dumna, gdyby....no właśnie... Gdyby nie to, że są osoby, które wciąż myślą, że skoro nie pracuje, to dom musi być czysty jak muzeum, mały idealnie grzeczny a ja piękna i uśmiechnięta jak mamy z reklam w tv.

Źródło:Internet